Ze swoimi malowniczymi zakątkami po jednej i drugiej stronie wybrzeża, ukrytymi wśród zieleni gajami oliwnymi, sosnami i makią, obdarza szczególnymi doznaniami. Wzdłuż całej wyspy prowadzi asfaltowa droga, która łączy wszystkie osady ludzkie. Jedno z odnóży drogi prowadzi do Trpnja, skąd kilka razy dziennie kursuje prom do Ploče i z powrotem. Kolejna odnoga prowadzi do Orebića, skąd droga promowa łączy Pelješac z wyspą Korčula.
Z powodu swojego gospodarczego i strategicznego znaczenia Ston był, zaraz po Dubrowniku, najważniejszą miejscowością Republiki Dubrownickiej.
Potwierdzają to monumentalne mury obronne z XIV/XV wieku o długości ponad 5 km i wysokości 5 – 10 m, wzmocnione czterdziestoma wieżami i basztami. Jak tylko Republika zakupiła w XIV wieku półwysep Pelješac i rejon wybrzeża dubrownickiego od Stonu do Orašca, od razu rozpoczęła budowę Małego i Wielkiego Stonu, jednego w jednej, a drugiego w drugiej części Stonskiego przesmyku (szerokość linii powietrznej 1 km).
Obydwa miasteczka były budowane zgodnie z systemowym planem Republiki i ufortyfikowane wspólnym murem obronnym, który ciągnie się od jednego do drugiego kanału, co miało kolosalne strategiczne znaczenie ważne dla obronności Pelješaca i całej zachodniej części Republiki. Stonskie mury obronne są architektoniczną rzadkością tak na naszym wybrzeżu, jak i w całej Europie. Budowali je słynni zagraniczni budowniczowie: Michelozzi, Bernardyn z Parmy, Marchiani, jak i miejscowi : Bunjić, Juraj Dalmatianac, Paškoje Miličević Dubrovčanin.
Tak Mały, jak i Wielki Ston pełny jest gotycko-renesansowych budowli z czasów Republiki, które są szczególnie interesujące dla odwiedzających. Swoim pięknem wyróżniają się pałace Sorkočević oraz Bordić (XVI wiek), w którym mieści się muzeum i lapidarium z fragmentami średniowiecznej rzeźby terenów Stonu i Pelješaca.
Pałac dożów w renesansowym stylu, gotycki pałac z biurami Republiki, gotycko-renesansowy pałac stonskich biskupów, katedra św. Vlaha patrona Republiki i inne.
Znajdują się tutaj również zabytki sztuki sakralnej: klasztor franciszkański z elementami gotyckimi, późnoromański kościół św. Nikoli (XIV w.) z licznymi darami wotywnymi, często wykonanymi przez dubrownickich złotników, piękny kościół Zwiastowania (XV w.), kościółek św. Mihajla z XII wieku z zachowanymi freskami.
Na dnie kanału stonskiego znajdują się naturalne złoża soli, z których przez wieki wydobywano sól morską – szczególnie drogocenny towar Republiki Dubrownickiej, na który posiadali monopol i handlowali nim na całych Bałkanach, napełniając swoje kabzy, a w niektórych historycznych okresach żądali za nią określonych przywilejów politycznych oraz handlowych koncesji. Nad kanałem Małego Stonu, w Bistrini, znajduje się znana hodowla ostryg. Tu także znajduje się piękna wysepka nazwana „Otok Żivota” (Wyspa Życia).
W pobliżu Stonu leży piękna zatoka Prapratno ze stuletnimi gajami oliwnymi, śródziemnomorskaą makią i czystą piaszczystą plażą, przy której znajduje się jeden z najlepszych na tym terenie autocampingów.
Hotel „Adriatic”, pensjonat „Otok Żivota” na wysepce w Bistrini, Autocamping „Prapratno”. Możliwość zamieszkania w prywatnych kwaterach, dobre restauracje z rybnymi specjałami.
Stare miasteczko rybackie ze źródlaną wodą, bujną śródziemnomorską roślinnością oraz starymi renesansowymi pałacami. Ponad portem znajdują się ruiny starej twierdzy, a na trpanjskim cmentarzu pozostałości mozajek i murów.
W renesansowym kościele św. Gospe od Karmena znajduje się ołtarz z herbem rodziny Gundulić, do której należał wielki poeta Dzivo F. Gundulić.
Trpanj jest znany z dobrych piwnic z winami, bogatych łowisk ryb, czystych plaż otoczonych lasami sosnowymi, licznymi zatoczkami, co sprawia, że jest to atrakcyjne i wygodne miejsce na spędzenie urlopu. Zamieszkują je bardzo gościnni gospodarze. Zakwaterowanie jest możliwe w domach wczasowych, kwaterach prywatnych, a także w hotelu „Faraon” lub na autocampingu.
